توسعه مدل تشریحی

مدل های تشریحیبه عنوان ابزارهای اصلی در آموزش پزشکی، سیستم طبقه بندی خود را با پیشرفت های تکنولوژیک تکامل یافته است. از مدل‌های فیزیکی تا سیستم‌های هوشمند دیجیتال، مدل‌های مختلف همچنان به پیشرفت‌هایی در تولید مثل ساختاری و شبیه‌سازی عملکردی دست می‌یابند و از آموزش پزشکی در مراحل مختلف پشتیبانی می‌کنند.

 

 

بر اساس مواد و ساخت، آنها را می توان به مدل های مومی، مدل های پلیمری و مدل های شبیه سازی زیستی دسته بندی کرد.

 

مدل‌های مومی: ونوس تشریحی مومی ایتالیایی قرن هجدهم، که با استفاده از مخلوطی از موم زنبور عسل و رزین ساخته شده است، دارای یک رحم متحرک است که اولین نمایش سیستماتیک سیستم تولید مثل زنان است. این مجموعه که اکنون در موزه La Specola در فلورانس نگهداری می شود، هنوز سطوح شگفت انگیزی از جزئیات را به نمایش می گذارد.

 

مدل‌های پلیمری: مدل‌های آموزشی رایج مدرن از PVC یا سیلیکون درجه پزشکی-استفاده می‌کنند. مثالها عبارتند ازمدل های شبیه سازی سیلیکوناز Meiwo Science و مدل‌های انسانی فوق-قوی تولید شده توسط 3B Scientific. طراحی لایه ای آنها اسکلت، ماهیچه ها و شبکه های عروقی را به نمایش می گذارد و امکان جداسازی و مونتاژ مجدد مکرر را فراهم می کند.

 

مدل‌های شبیه‌سازی زیستی: با استفاده از ماتریس‌های سلول‌زدایی یا هیدروژل‌ها، ویژگی‌های بافت زنده را تقلید می‌کنند. برای مثال، قالب‌های عروقی تزریق شده با رزین می‌توانند به طور واقعی زوایای شاخه‌های عروقی را بازتولید کنند و بستری واقعی برای آموزش میکروسرجری فراهم کنند.

 

بر اساس عملکرد و ساختار، مدل ها را می توان به مدل های آناتومیک سیستمیک و مدل های عملکردی پویا تقسیم کرد.

 

مدل‌های سیستم حرکتی شامل مدل‌های اسکلتی (مانند مدل‌های انحنای فیزیولوژیکی ستون فقرات) و مدل‌های عضلانی (مانند مدل‌های مسیرهای عصبی عضلات سر و گردن)، با تمرکز بر نمایش مکانیسم‌های توزیع مکانیکی و حرکت است.

 

مدل‌های سیستم احشایی: یک مدل مقطع قلب- ساخته شده از رزین شفاف، باز و بسته شدن دریچه را نشان می‌دهد، در حالی که یک مدل سیستم گوارشی ساختار چهار-دیواره معده (از مخاط تا سروز) را بازسازی می‌کند.

 

مدل‌های عملکردی پویا، سیستم‌های انتقال مکانیکی را ادغام می‌کنند، مانند دستگاه‌های تنفسی که حرکت دیافراگمی را شبیه‌سازی می‌کنند یا تجهیزات آموزشی که مکانیسم بالشتک سینوویال را از طریق فناوری سیال مغناطیسی بازآفرینی می‌کنند.

 

بر اساس درجه یکپارچگی فناوری، مدل ها را می توان به مدل های تعاملی دیجیتال و مدل های همجوشی هوشمند تقسیم کرد.

 

سیستم های واقعیت مجازی: پلت فرم AnatomyX که بر اساس داده های تصویربرداری پزشکی DICOM ساخته شده است، از ردیابی بسته عصبی و اندازه گیری ضایعات سه بعدی پشتیبانی می کند و دستکش های بازخورد نیروی آن مقاومت برش بافت را شبیه سازی می کنند.

 

راه‌حل‌های واقعیت افزوده: جدول هولوگرافیک Sectra برش‌های دینامیکی{0} زمان واقعی سیستم‌های اندام را فعال می‌کند و به مربیان اجازه می‌دهد شفافیت بافت و زاویه دید را آزادانه تنظیم کنند. مدل ترکیبی هوشمند: یک مدل استخوان پلاستیکی تعبیه‌شده با یک برچسب RFID پس از اسکن، یک رابط AR را راه‌اندازی می‌کند و داده‌های واقعی تراکم استخوان-و پیش‌بینی خطر شکستگی را نمایش می‌دهد.

 

Meiwo Science، یک شرکت فن‌آوری جامع که به دانشکده‌های پزشکی خدمت می‌کند، در درجه اول مدل‌های آناتومیک سیلیکونی نرم بسیار واقعی را ارائه می‌کند.نرم افزار آناتومی دیجیتالو مدل های پلاستیناسیون برای آموزش پزشکی.